O club de lectura "As estrelas do libro" créase no IES de Cotobade durante o curso 2008/9, coa intención de achegar os alumnos á lectura compartida, cunha finalidade lúdico-educativa. Imos xa polo décimo curso, inmersos no goce da lectura compartida. Cada ano hai caras novas, lectores novos ávidos por coñecer máis libros, máis historias, máis opinións sobre aspectos da vida, reflectidos en cada obra que lemos...
lunes, 22 de junio de 2020
Hora de recollerse
Estamos acostumados ás historias en tres actos: presentación, nó e desenlace. Mais, desta vez, alguén baixou o telón a destempo. E, dalgún xeito, quedamos coa man estendida coma o neno que agarda que lle dean lambonadas porque é o seguinte na fila. Pero, non.
Así, pois, coa debida distancia, o Club de Lectura despídese virtualmente ata setembro das súas pequenas estrelas, agardando volver velas orbitar arredor dalgún libro de contado.
E, en canto ás nosas estrelas máis veteranas -Erika, Judith, Andrea e Ángela-, que hoxe deixades esta galaxia, só nos queda desexarvos boa viaxe e que a lectura vos acompañe!
viernes, 12 de junio de 2020
Recomendando
A nosa veterana estrela Judith Ángel deixounos unha proposta de lectura para o verán. E parece que se adapta ben a calquera ambiente, tanto interior, como exterior (falamos do libro). Querse dicir que é como a planta de aloe vera, que se pode ter fóra ou dentro da casa; e, o mellor de todo, é que ten poderes curativos.
Di así:
Graciñas, Judith, pola luz que irradiaches a este Club.
Di así:
Heridas con alas, de
Erin Stewart
Sinopsis:
Ava
despierta de
un coma
después
de dos meses. Su
vida ha dado un vuelco de 180º tras
el incendio de su casa.
Sus
padres ya no están; su prima, tampoco.
Se
encuentra
asustada. Tiene
un nuevo aspecto y no
sabe cómo retomar su vida.
Conocerá
a Piper;
y
ambas buscarán
juntas
el significado de la palabra “normal”.
Opinión
personal:
Este
libro narra la lucha de una adolescente por sobrevivir y
reencontrarse. Consigue
que nos metamos en su
piel, experimentando
su
su dolor, y
percibiendo
cómo
la gente la mira…
Judith A.A.
Graciñas, Judith, pola luz que irradiaches a este Club.
martes, 19 de mayo de 2020
Poida... que precise un dicionario
Poida que haxa quen diga que non é cool.
Poida que non ocupe o prime time na televisión en aberto nin forme parte do catálogo de Netflix.
Poida que sexan poucos os que confesan abertamente este hobby.
Poida que medre o número dos que rexouban con iniquidade e prognostican a súa morte.
Poida...
Mais, a esta lexión de estrelas non lle importa ir a contracorrente; pois sabe que mentras haxa no mundo primavera, haberá poesía!
E aquí vos deixo unha mostra para incrédulos: Poemario
lunes, 18 de mayo de 2020
domingo, 17 de mayo de 2020
Facendo memoria
Xa pasou un ano.
Hoxe erguinme nostálxica e púxenme a ver álbumes antigos. Bueno, en realidade, non tanto. Esta corentena fíxonos perder a noción do tempo. Ou poida que me estea a facer maior... En calquera caso boto en falta as cousas que faciamos antes no Salón de Actos ateigado: os nervios, as carreiras, os aplausos, as risas...
Sucede que neste recuncho de Galicia as cousas sempre se fixeron dunha maneira sui generis. Lémbrome dunha curiosa...
Petición de man en Cotobade
Aínda que non é a única cousa que se fai de maneira particular nestas terras. Velaquí unha pequena mostra:
Loitando
Finalistas do Primeiro Certame de Podscasts Xosé Mosquera
Honrando a San Antón Fraguas
Feliz Día das Letras Galegas 2020!
sábado, 16 de mayo de 2020
viernes, 15 de mayo de 2020
miércoles, 13 de mayo de 2020
Reto conseguido
Os nosos amigos da Asociación Xoán XXIII convidáronnos a facer a lectura dun conto co gallo da celebración do Día do Libro.
Así que as nosas Estrelas máis novas (Alicia, Marcos, Candela, Verónica, Nicolás e Rubén) se puxeron mans á obra. E velaquí o que fixeron:
Reto Día do Libro. Asociación Xoán XXIII
domingo, 26 de abril de 2020
RESOLUCIÓN I CONCURSO DE MICRORRELATOS E POEMAS DA CORENTENA
Debido ao empate que se produciu, o xurado deste certame declara gañadores aos cinco participantes:
Vai tamén a nosa gratitude a Saudade e Peste Negra polos seus textos.
Noraboa a todos!
- Abi, creadora do poema "No valoré lo suficiente"
- Nube, creadora de "A nova era"
- Majft, creador de "Este coronavirus"
- Eu son Eu, creadora de "Coma os animaliños"
- Apoba, creadora do microrrelato "Claudia"
Vai tamén a nosa gratitude a Saudade e Peste Negra polos seus textos.
Noraboa a todos!
jueves, 23 de abril de 2020
FÓRA DE CONCURSO: Microrrelato nº 2: Illado, de Peste Negra
Illado
Abriu os ollos. Todo estaba escuro. Decatouse que estaba tendido. Cheiraba a
Abriu os ollos. Todo estaba escuro. Decatouse que estaba tendido. Cheiraba a
desinfectante. Incorporouse e prendeu a luz. Lembraba onde estaba. Illado naquel
cuarto, sen poder saír, onde unicamente dúas veces cada día tiña contacto co exterior.
Cando lle pasaban a comida e cando o médico lle facía o exame clínico. Un exame a
distancia. Febre? Tómese a temperatura. Dor de cabeza? Tos? Nada máis.
Non sabía cantos días levaba alí. Perdera o sentido do tempo. Sabía que tiña
que pasar a corentena, pero cada vez levábao peor. Durmía cada vez máis axitado,
con pesadelos reiterados. O máis común era que enfermaba, empezaban os síntomas,
cada vez máis grave, e deixábano morrer naquela prisión aséptica.
Tranquilizouse. Non podía deixarse levar polo desánimo. Sentiu abrir a porta.
Un home de bata branca entrou sorrindo:
- Rematou a corentena. Benvido á Terra, señor Neil Amstrong. Que tal pola Lúa?
Peste Negra
Peste Negra
Microrrelato nº 1: Claudia, de Apoba
Claudia
Claudia
era unha nena moi guapa e amable pero non se lle daban ben os
estudos. Seus pais sempre lle andaban a dicir que tiña que
esforzarse e sacar un 6 como mínimo, pero ela non se concentraba,
intentábao pero nunca o conseguía. Seus pais, fartos de que súa
filla non se aplicara máis, comezaron a castigala porque pensaban
que así comezaría a esforzarse de verdade. Claudia ao ir a súa
cama pola noite sentíase fatal. De repente, seus pais comezaron a
rifarlle e dixéronlle que iban a mandala a un internado. Ela pasaba
os días angustiada, pero seus pais dicíanlle que xa non había
volta atrás. O día da marcha de Claudia foina buscar un taxi, pero
á vez que o taxista cargaba o equipaxe, aparcou outro coche do que
baixou unha nena. Deulle un bico aos pais de Claudia, e estes
invitáronna a entrar na casa. Despois eles dixeronlle a Claudia que
desde ese día xa non sería a súa filla e ela votouse a chorar. De
repente espertou.Todo fóra un soño!!!
Apoba
FÓRA DE CONCURSO: Poema nº 5: Covid 19, de Saudade
Covid-19
Desde a China, en Wuhan,
saíches con moita euforia,
espallando a infección,
cambiando o fío da historia.
De forma inesperada,
non fuches convidado,
chegando a nosa vida
e todo o mundo alarmado!
Oh virus, coronavirus!
o mundo puxeches en xaque,
sanitarios e outros profesionais
arriscan a vida no teu combate.
Rapaces sen ir á escola,
na casa teñen que estar,
traballando de outra guisa
para repasar e mellorar.
As novas tecnoloxías
teremos que dominar,
imponse o teletraballo
baixo illamento social.
Separas amigos, illas familias.
Cidades baleiras, rúas sen vida.
O tempo avanza, non paras,
e a morte solitaria propagas.
Si, certamente tes poder,
pese a que non eres grande,
ansiamos esa vacina, si,
máis pronto que tarde.
Ousado axente patóxeno!
provocaches brutal pandemia,
crise sanitaria, económica …
e todos en cuarentena!
Saudade
Poema nº 4: Coma os animaliños, de Eu son Eu
Coma os animaliños
Estamos coma os caracois
sen poder saír da casa,
coma paxaros
sen poder saír da xaula.
Somos caracolas
todos na casiña
sin poder vernos
xa temos morriña.
Parecemos cangrexos
andando para atrás,
somos berberechos
sempre no sofá.
Xa queda menos,
estamos todos unidos,
podremos vernos
e recuperar momentos perdidos.
Eu son Eu
Poema nº 3: Este coronavirus, de Majft
Este coronavirus...
Neste tempo de confinamento
levo na casa moito tempo
pode conmigo o aburrimento
desesperándome en todo momento.
Que pena que non podamos saír
pero tranquilos, o coronavirus vai fuxir
e nós cos amigos poderémosnos divertir.
Estou moi preocupado,
polo mundo contaxiado,
e tamén polos amigos,
dos que estamos separados.
Se esto non remata,
acabará sendo unha lata,
queremos que todo pase,
para que o mundo non se atrase!
Majtf
Poema nº 2: A nova era, de Nube
A nova era
Toleando entre paredes
valorando o que esquecen
cos pensamentos nos aires
en gaiolas enlouquecen.
Nunha pandemia encontrámonos
sen poder fuxir,
en confinamento estamos
sen poder ás clases asistir
Con deberes de abondo
logo esgotados rematamos
a intelixencia agromando
e en agonías atopámonos.
Rapaciños e vellos enfermando
os recursos esgotados
toda a xente acordando
as oito cos aplausos.
NubePoema nº 1: No valoré lo suficiente..., por Abi
No valoré lo suficiente…
No valoré lo suficiente a mis amigos
No valoré lo suficiente las fiestas
No valoré lo suficiente aquellos domingos
No valoré lo suficiente las risas
No valoré todo aquello,
Aquello que pensé que estaría siempre
Y ahora me doy cuenta de todo
De todo lo que me hace falta,
Y ahora sé lo que es echar de menos.
Abi
ESE AMIGO...
Un libro aberto é un cerebro que fala; pechado, un amigo que agarda; esquecido, unha alma que perdoa; destruído, un corazón que chora.
Proverbio hindú
FELIZ DÍA DO LIBRO
O confinamento non vai ser un obstáculo.
Aquí che van algunhas propostas:
Visita a casa de don Miguel de Cervantes
Recétoche un libro?
Recetas para aprender a escribir ou editar un libro
Libros gratis na internet
Máis libros gratis na internet
Feliz Día do Libro!
lunes, 20 de abril de 2020
Suscribirse a:
Entradas (Atom)