Que día é hoxe?

Deixádeme que pense un chisco. 

Xa sei. Hoxe é o Día Escolar da Paz e a non-violencia. E, como non podía ser doutro xeito, desde o Club decidimos aportar o noso grao de area. Unha presadiña de Estrelas xuntáronse para contar unha historia que fala do sabor amargo das guerras e, tamén, do valor da convivencia harmónica entre as persoas de todas as razas, relixións...

A cousa comezou cando o despiadado timbre anunciou a fin do tempo de recreo. O profesorado meteu un cento de reticentes rapaces no Salón de Actos. Alí, Xulia e Aitana explicaron o motivo de tan misteriosa convocatoria. O público enmudeceu. Un inusual silencio encheu o espazo. E Pablo Chantrero e Manuel Sobral comezaron a contar a historia do Gaito Kamishibaia.

As nosas pequenas Estrelas brillaron moito durante uns poucos minutos. Detrás quedan as horas de traballo: os ensaios con Charo, Bea e Luisa; a tradución do texto ao galego por Carina; a elaboración dun powerpoint coas láminas para facilitar a visión ao público das últimas filas realizado por Bea e Mónica, que nos consente en todo; os diferentes arranxos técnicos para solucionar os problemas de son, pois sempre remexemos onde non se debe e José Luis ten, coma sempre, que volver armar todo. Mais, finalmente, Xulia e Aitana puideron facer un traballo impecable de imaxe e son (sen menosprezar o traballo de gravación sen trípode da profe Carina). 

Coido que nos esquece algo...

Graciñas, profe Celia Couso do IES de Poio por prestarnos este butai tan churrusqueiro e animarnos a crear as nosas propias historias. 


Pincha no seguinte enlace:

Día da Paz 2020- IES de Cotobade

Atención, obras!

- Kamishi que?

- Kamishibai. É unha palabra xaponesa. En galego sería algo así como "teatro de papel". Consiste nunha técnica xaponesa para narrar historias. Ten as súas orixes nos monxes budistas do século XII. 

O noso Salva Budiño, que tanto matricula alumnos á velocidade da luz, como cambia unha roda pinchada na metade de tempo que os mecánicos da MCLaren, ou monta a Carreira da Fundación DiabetesCero nun pestanexo e medio, puxo mans á obra para facer el mesmo o butai. 

- Bu que?

- Butai, que é como lle chaman ao soporte no que se montan as láminas con debuxos que ilustran a historia a contar. Ah, os auténticos butais son de madeira e teñen a aparencia dun maletín. Pero en Cotobade somos moi de reciclar. Así que o material a empregar, cortesía do profesor de Tecnoloxía, será Porexpán. 

- Coido que para hoxe xa abonda de palabras raras.

- Graciñas, Salva!

Ano novo, libro novo

O alumnado de 1º pon rumbo a Etiopía da man de María Reimóndez.

E, dado que os máis novos van facer exercicio, o alumnado de 2º, por non ser menos, vai aprender inglés con Shakespeare. Bueno, en realidade, van ler unha adaptación dunha obra do Cisne de Avon. Cal será?

O que non se sabe é a qué agardan os de 3º e 4º na estación de autobuses. Se cadra, esperan a que escampe. Ben podían levar algún dos paraugas da biblioteca.

When will those dark clouds all disappear?